در ۱۲ ماه سال ۹۷ در مجموع ۲۷۹ تن زعفران به ارزش ۳۵۰ میلیون دلار صادر شد که با توجه به ۲۳۶ تن صادرات این محصول در سال ۹۶ به ارزش ۳۲۵ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار میزان صادرات زعفران به لحاظ ارزشی در سال ۹۷ نسبت به سال ۹۷، ۷ درصد و به لحاظ وزنی ۱۸ درصد رشد داشته است.
میزان صادرات گیاهان دارویی در سال ۹۷ به لحاظ ارزشی ۵۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار و به لحاظ وزنی ۳۱ هزار و ۸۰۰ تن بوده است همچنین میزان صادرات این محصولات در سال ۹۶ از نظر ارزشی ۴۹ میلیون دلار و از نظر وزنی ۲۵ میلیون دلار بوده است که مقایسه میزان صادرات گیاهان دارویی در سال ۹۷ با سال ۹۶ نشان می‌دهد این محصولات در سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ به لحاظ ارزشی رشد ۵.۵ درصدی و به لحاظ وزنی رشد ۲۷ درصدی داشته است.
چای هم به عنوان دیگر محصول صادراتی در سال ۹۷ در مجموع ۲۰ میلیون دلار و در سال ۹۶ در مجموع ۱۹ میلیون دلار درآمد صادراتی برای کشور داشته است که بر این اساس در ۱۲ مهه سال ۹۷ در مجموع ۱۶ هزار تن و در ۱۲ ماهه سال ۹۶ در مجموع ۱۴.۷ هزار تن صادرات داشته است.
امارات، اسپانیا و هنگ کنگ اولین مقاصد صادراتی زعفران ایران در سال ۹۶ بوده‌اند و هنگ‌کنگ، امارات و اسپانیا اولین مقاصد صادرات زعفران ایران در سال ۹۶ بوده‌اند.
این گزارش می‌افزاید: ارزش صادرات زعفران به امارات در سال ۹۷ در مجموع ۱۰۲ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار، اسپانیا ۶۴ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار و هنگ‌کنگ ۶۴ میلیون دلار بوده است.
گفتنی است در سال ۹۶ در مجموع ۳۴۰ تن زعفران در کشور تولید شده است که ارزش صادران این محصول در سال ۹۶ به هنگ‌کنگ ۹۶ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار، امارات ۸۹ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار و اسپانیا ۶۶ میلیون دلار بوده است.
گیاهان دارویی ایران در سال ۹۷ به کشورهای پاکستان، عراق، امارات و افغانستان و چای ایران به کشورهای هند، ترکمنستان و عراق صادر شده است.
اهم مشکلات توسعه صادرات محصولات گل و گیاه دارویی، خوراکی، زینتی و تزئینی عبارت است از پیمان‌سپاری و در نتیجه افزایش پدیده قاچاق در صادرات زعفران، تقلب و ارائه زعفران بی‌کیفیت به دلیل نبود کد رهگیری و فقدان فاکتورهای مهم در جهت برندسازی زعفران.
همچنین کمبود کانتینرهای حمل، روند روبه کاهش ریشه گیاهان دارویی به دلیل برداشت‌های بی‌رویه، نبود طرح الگویی کشت مناسب، پایین بودن قیمت زعفران در بازارهای هدف به دلیل اختلاط با مواد دیگر، افزایش سهم واسطه‌ها و دلال‌ها و صادرکنندگان غیرمتخصص در شبکه بازارهای داخلی و خارجی از دیگر مشکلات توسعه صادرات در این بخش است.
گفتنی است کم‌رنگ بودن حضور بخش قابل توجهی از برندهای ایرانی در بازارهای هدف، حضور رقبای جدید نظیر کشور افغانستان در تولید زعفران با بهره‌گیری از روش‌های نوین و حمایت کشورهای اروپایی در بخش‌های تحقیقاتی این کشورها نسبت به تولید زعفران و در نتیجه افزایش راندمان تولید، پایین بودن سهم ایران از منافع و ارزش افزوده و به طور کلی تجارت زعفران علی‌رغم سهم بالغ بر ۹۶ درصدی در تولید و عدم آشنایی با سلیقه مشتری و در نتیجه کاهش قدرت رقابت در واریته‌های بازارپسند، از جمله مشکلات دیگری است که می‌توان در توسعه صادرات محصولات بخش مذکور به آن اشاره کرد.
بنابراین ثبت برند ملی زعفران در بازارهای جهانی، اختصاص یارانه در نرخ کرایه حمل هوایی، رفع مشکلات حمل زمینی از محل کشت، پایانه و… تا گمرک خروجی، تنظیم زمانبندی تولید و حمل، متناسب با نیازهای بازارهای خارجی و… از جمله اقداماتی است که می‌تواند در توسعه صادرات محصولات گل و گیاه دارویی، خوراکی، زینتی و صنعتی اثرگذار باشد.